- mütəbərrik
- ə. təbrik olunan, mübarəkbadlıq edilən
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
mütəhərrik — sif. <ər.> Hərəkət edən, bir yerdə qərar tutmayan; oynaq. Mütəhərrik kölgələr gedir, gəlir, Əzizin başına toplanırdı. Ə. Ə.. <Casus> bayquş kimi boyunsuz, bədəninə görə yekə, lakin mütəhərrik başını əcaib və iyrənc bir surətdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mütəhərrik — ə. 1) hərəkət edən, hərəkətə gətirilən; tərpənən; 2) ərəb yazısında: hərəkəsi olan, hərəkəli (hərf ) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qeyri-mütəhərrik — sif. <ər.> Bir yerdən başqa yerə köçürülə bilməyən, yerindən tərpədilə bilməyən, hərəkət etməyən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyri-mütəhərriklik — is. Qeyrimütəhərrik şeyin halı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərf — ə. 1) səsin yazıda ifadə edilən şəkli; 2) səkilçi; 3) kəlmə, söz; 4) yazılı, yazılmış. Hərfi əsli ərəb qrammatikasında: kök hərf, əsli hərf; hərfi ətf ərəb qrammatikasında: ara söz, birləşdirici söz; hərfi mənqut nöqtəsi (nöqtələri) olan hərf;… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xortum — ə. fil və bəzi başqa heyvanlarda mütəhərrik uzun ağız və ya burun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
balış — is. 1. Quş tükü və ya başqa yumşaq, mütəhərrik şeylər doldurulmuş yataq ləvazimatı, yastıq. Pəncərədən içəri girən ruzgar da onun balışı üzərində tökülən saçlarını dalğalandırır. M. S. O.. <Rüstəm:> Atam altına balaca döşəkcə salmış, bardaş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
barmaq — is. 1. İnsanın və bəzi heyvanların əl və ayaqlarının qurtaracağındakı beş mütəhərrik üzvdən hər biri. Baş barmaq. Şəhadət barmağı. Orta barmaq. Adsız barmaq. Çeçələ barmaq. Barmaqlarının ucunda (yavaşca, ayaqlarının altını yerə vurmadan). //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boyunsuz — sif. Boynu çox qısa olan. <Casus> bayquş kimi boyunsuz, bədəninə görə yekə, lakin mütəhərrik başını əcaib və iyrənc bir surətdə hərləyib, düz arxasına, indicə girdiyi qapıya baxdı. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərə — 1. is. 1. Ov gözlənilən yer, pusqu, marıq. Ovu bərədə vurmalı. (Ata. sözü). Aslantək bərəyə yataq; Düşmənlərə şeşpər ataq. «Koroğlu». Kəmənd əldə, səyyad ov bərəsində; Ovçu da ağlayar, maral da ağlar. Aşıq Növrəs İman. Kişlək ovu tam bərəyə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti